Kersenplukken dag 1

14 november 2012 - Hillston, Australië

Shit wat is het KOUD!!! Midden in de nacht worden we allebei (niet te gelijk, maar toch zeker allebei) wakker van de kou. We kruipen dicht tegen elkaar heerlijk lepeltje lepeltje. Dat is echt bedacht voor dit soort momenten: Bodyheath! Gelukkig moeten wij ook midden in de nacht opstaan dus voor we bevriezen moeten we er al uit. We voelen ons meteen echt ‘working class’ als we in een afgeladen bus (met vooral koreanen) naar het veld worden gereden. We kunnen er wel om lachen ondanks de kou en de vroegte.

We krijgen een oranje tuigje (oranje boven!) en een kratje om kersen in te plukken. We moeten twee kleine kratjes in een grote krat dumpen en dat is dan 15 dollar. Klinkt simpel, kunnen wij vast. We krijgen een boom en gaan aan de slag. Ik kan je vertellen voor dat je dat kersenplukken door hebt ben je wel ff verder. Je moet de kersen uiteraard met het steeltje plukken en dat maakt het iets wat ingewikkeld. Ook zitten de kersen vaak aan kleine nieuwe uitlopers en die trek je er bijzonder snel af als je niet oplet, dat is dus ook weer niet de bedoeling want daar groeien volgend jaar de nieuwe kersen weer aan... Kortom er zit meer achter kersenplukken dan je denkt! EN hmmm.... ze zijn ook best lekker! Nee niet eten plukken in je krat, das gewoon je geld wat je opeet!! Hahaha

Onze gestoorde buren zijn er weer om ons op te vrolijken met een gezeur en gezever. Geen wonder dat ze geen cent verdienen. Ze lullen alleen maar (vooral klagen) en roken om de haverklap cigaretten. Werken is niet echt voor hun weggelegd denk ik. Wat betreft het klagen: Het hadden wel Nederlanders kunnen zijn en dan de echt de ergste in zijn soort.
Ongewild vang ik toch wat informatie over ze op gezien ik er niet aan heb gedacht om mijn ipod mee te nemen. Ze blijken ‘echte’ Australiërs te zijn. Dat houdt in dat hun voorvaderen criminelen waren die als een van de eerste zijn gedropt in Australië. De evolutie heeft zijn werk nog niet echt gedaan vind ik....
Natuurlijk moet ik even vertellen dat ik ze nogal negatief vind. Zij vinden zichzelf realistisch maar ik weet zeker dat hun krat kersen half leeg is en niet half vol.

Het is best appart: ik begin in de barre kou, dan heb ik zo een tien minuten dat ik het lekker hebt en dan wordt het bar heet... Pfff dat kersenplukken is andere koek. Aan het eind van de dag hebben we allebei 4 kratjes met kersen geplukt een armzalige 60 dollar als je bedenkt dat we van half 7 tot half 2 aan het bikkelen bent geweest. Dat is 7 uur... en o ja, de belasting moet er ook nog af... :S

We zijn eigenlijk op dat moment nog niet ontevreden hoor, het is onze eerste dag en iedereen verteld ons dat we het goed hebben gedaan. Ok, morgen gaan we voor minimaal 5. Een jongen uit de groep doet er 9 op een dag dus we kunnen veeeel en veeeeel sneller. Die bewuste jongen lijkt trouwens verdacht veel op Captain Jack Sparrow (op een sexy manier). Wij geven hem de nickname Captain Jack CherryPicker hahaha. Heeft ie gelukkig nog niet door.

Vlak voor we van het veld gaan spreken we met een oud gediende die ook ons onze bomen toe wijst en ons wat advies geeft hier en daar. Een hele vriendelijke man die zichzelf een Nomade noemt. Hij heeft kinderen maar zijn vrouw is overleden. Tijdens het oogst seizoen trekt hij door het land en werkt bij verschillende farms. We klagen over onze gestoorde buren en hij kan ze ook al niet uitstaan.

We zijn vet kapot moe en kruipen snel onze tent met de grote van een honden hok in (ik hoop dat Angel ondertussen niet mijn kamer heeft in genomen). Dit keer gekleedt in joggingsbroek, dik vest en sokken nog aan, slaapzak helemaal dichtgeritst en over het hoofd heen dicht geknoopt zodat je alleen nog oogjes en een mond ziet. Als twee rupsjes vallen we in slaap en kruipen vanzelf weer dicht tegen elkaar aan als de kou ons besluipt.

Foto’s