Kersenplukken dag 2

De tweede ochtend opstaan, zal ik je vertellen, gaat niet makelijker dan de eerste. We voelen ons nog ergere ‘working class’ maar ik help ons er moedig aan herinneren dat we eigenlijk maar bezoekers zijn J das een betere instelling! Muziek op je kop en gaan met die Banaan! (of kers).
Ondertussen begeven we ons als ware athleten door de kersenbomen. Een trap? Een trap is overratted!! Gewoon als echte bosjesvrouwen de boom in! Ik voel me als een klein kind :D (en hoor mijn moeder zeggen: “straks val je.” “Nee mam, ik val niet!” En net als vroeger toen ik nog overal in klom wat hoog en eng was val ik niet. Saf doet het ook erg goed ondanks haar hoogte vrees waar ze hier gelukkig geen las van heeft.  De bomen zijn ook niet zo hoog, 2 en een halve meter misschien. Met een trapje met twee treden kom je een heel eind. Wij geven toch de voor keur aan klimmen ;).

Aan het eind van de dag zijn we trots op onze 4 en een halve krat. De laatste 3 kratten plukken we samen en de officiele score is 5 voor mij en 4 voor Saf omdat ze geen halve kratjes aannemen. Als we terug komen bij Kamp Holland komen we tot een onverwachte blije verrassing. Onze gestoorde buren worden door de politie van de CaravanPark af gekickt! Zeur en Zeur gaan er begeleidt met zeer veel gezeur vandoor! Wat een weldaad!

We moeten boodschapjes hebben dus halen onze kamperment naar beneden en karren naar Hilston town om te hamsteren ;). Natuurlijk moeten we eerst ergens vragen waar de supermarkt is. Bleek de eerste winkel te zijn als je de winkelstraat in rijdt (van buiten zie je echt niet dat het een supermarkt is). We halen boodschapjes tot zaterdag en gaan terug naar Kamp Holland.

Ik stop onze stekker in de stroompaal en ontdek een redelijk indrukwekkende spin. Hmm... “Saaaaffff, heb jij vorige keer echt gewoon je hand hier ingestoken met stekker terwijl die spin hier zat?” Vraag ik redelijk onder de indruk van zoveel moed. “Spin? Welke Spin? Er zat helemaal geen spin!” “Euhm jawel, een redelijk grote indrukwekkende zelfs, je had hem eigenlijk niet kunnen missen.” Saf besluit dat ik vanaf dat moment het stroom mag doen. (Ik moet er wel even bij zeggen, dat wanneer ik er niet ben, ze het toch zelf doet. Ere wie ere toekomt!)

Ik besluit dat het tijd is om mijn ondergoed te wassen (en wat andere dingetjes die wat minder belangrijk zijn(zoals werkkleding, misschien toch wel belangrijk). Handwas is niet echt mijn hobby maar begin er al bijna aan te wennen. Ik begeef me naar het toilet gebouw en ga aan de slag. Saf komt onder de douch vandaan en vindt dat ik haar werkkleding, die wel al onder de douch is uitgespoeld, ook wel even kan wassen. Ik ben ook veelste lief.

Als ik even buiten iets sta uit te wringen word mijn wasbak ongenadelijk in genomen door een koreaanse meisje. Euh.... miss... (DIE ANDERE IS GEWOON VRIJ!!! ZIE JE NIET DAT MIJN WAS ER OMHEEN GESPREIDT LIGT???) Ze kijkt verstrooid op en ziet nu dan toch eindelijk mijn was, die toch wel duidelijk aangeeft dat ik hier bezig ben. Nog steeds niet echt gewillig schuift ze naar de andere wasbak. Ik vind het allemaal een beetje vreemd maar ben blij dat ik mijn wasbak ik weer veroverd heb!
Terug in Kamp Holland regel ik een was lijn en hang mijn heerlijk schone was te drogen. Mijn stringetjes hang ik aan een scheerlijn en hier kan ik de hele avond naar kijken. Als ik zit kijk ik voldaan naar mijn ondergoed en zucht: “Ik kan zo genieten van schoon ondergoed!!!” Hahaha Saf vindt het een klassiek voorbeeld van genieten van de kleine dingen. Een gegeven waar elke backpacker mee te maken krijgt vroeg of laat. Ik sluit me erbij aan en vraag me vertwijfeld af of ik in Nederland dit simpele genoegen zou kunnen vast houden. Ik vrees van niet als ik denk aan de wasmachine en de weinige moeite die wassen thuis is.

S’avonds eten we noodles die beste wel smaakloos zijn. Zonder groente omdat we te lui zijn om onze kookplaat in elkaar te zetten. Een echte backpackers maaltijd dus.
Zoals Dina zou zeggen: bij gebrek aan beter, was het best lekker.

Onze gestoorde buren hadden voorspeld dat het zou gaan stormen en blijkbaar hadden ze met  1 ding gelijk. Het regent en waait super hard. Zo hard zelfs dat we ons 3 keer uit ons tentje moeten wurmen om er voor te zorgen dat Kamp Holland niet 30 km verder op beland. Met wat knoop werk van Saf en doorzettingsvermogen van beide hebben we Kamp Holland eindelijk stormproof. Het is maar goed dat wij in de tent liggen want die staat alleen maar met 2 scheerlijntjes vast omdat we de haringen voor Kamp Holland nodg hadden. Maar ik weet zeker dat ons gewicht samen een goed anker is. Het voordeel van de regen en storm is dat het bewolkt is. Eindelijk een niet zo een koude nacht in ons tentje! Wat een weldaad!